26/4/13

ΠΑΣΧΑ, ΜΑΙΟΣ 2013

 


Το Πάσχα έφτασε!
Ας προετοιμαστούμε!



Το πρωί ο καθιερωμένος εκκλησιασμός
 στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Ηλιούπολης

Τα κάλαντα του Λαζάρου ακούσαμε στην τάξη ,
από τους  μαθητές της Β΄ τάξης και τη δασκάλα τους 
κα Μαρία Βανικιώτη!

 Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια
Ήρθε κι ο Χριστός να πούμε τ’Αγια

Ήρθε ο Χριστός απ’την Καισαρία
Εκεί έβρισκε Μάρθα και Μαρία

Μάρθα, που’ναι ο Λάζαρος ο αδερφός σας
φίλος του Χριστού και ιδικός μας;

Λένε αφέντη μου, που είναι απεθαμένος
Και με τους νεκρούς ανταμωμένους.

Ας υπάγουμε να τον ιδούμε
και στον τάφο του να λυπηθούμε.

Λέγε Λάζαρε, τι είδες στον Κάτω Κόσμο που επήγες;
Είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους.

Όσα φύλλα έχει ο κίσσαρας και η πόλη παραθύρια
Τόσα καλά να δώσει ο Θεός εδώ που τραγουδούμε
και τη Λαμπρή, την Πασχαλιά καλόκαρδοι να βρούμε.


Φτιάξαμε λαμπάδες με υλικά για ακύκλωση
 για τ΄αγαπημένα μας πρόσωπα!

Κάθε Πάσχα,μια ευχή!

         Σοκολατένια τα αυγά
                και όμορφες οι  λαμπάδες,
                φτιάξτε ευχές  και στείλτε τες
                 ωσάν τις μαντινάδες!
 
Τούτο το Πάσχα εύχομαι
«Ειρήνη και υγεία»
και στον καθένα από σας
"Μεγάλη" σωτηρία!

                    Άννα Πετρίδου
Δραστηριότητες 

Καλή  Ανάσταση, παιδιά!

Το Μπαλουκλί (Τα ψάρια της Ζωοδόχου Πηγής), ποίημα του Γ.Βιζυηνού

Σαράντα μέρες πολεμά ο Μωχαμέτ να πάρη την Πόλη την μεγάλη.
Σαράντα μέρες έκαμεν ο ‘γούμενος το ψάρι στα χείλη του να βάλη.
Απ’ τες σαράντα κι ύστερα, πεθύμησε να φάγη τηγανισμένο ψάρι.
–Αν μας φυλάγ’ η Παναγιά καθώς μας’ε φυλάγει, την Πόλη ποιος θα πάρη;
Ρίχτει τα δίχτυα στον γιαλό, τρία ψαράκια πιάνει,
–Θεός να τα βλογήση!
Το λάδι βάλλει στην φωτιά μες στ’ αργυρό τηγάνι, για να τα τηγανίση.
Τα τηγανίζ’ από την μια, και πά’ να τα γυρίση κι από το άλλο μέρος.
Ο παραγιός του βιαστικά πετά να του μιλήση, και τάχασεν ο γέρος!
–Μην τηγανίζης, γέροντα, και μόσχισε το ψάρι στην Πόλη την μεγάλη!
Την Πόλη την εξακουστή οι Τούρκοι έχουν πάρει, μας κόβουν το κεφάλι!
–Στην Πόλη Τούρκου δεν πατούν κι Αγαρηνού ποδάρια!
Με φαίνεται σαν ψεύμα!
Μ’ αν είν’ αλήθεια το κακό, να σηκωθούν τα ψάρια να πέσουν μες στο ρεύμα!
Ακόμ’ ο λόγος βάσταγε, τα ψάρι’ απ’ το τηγάνι, την μια μεριά ψημένα,
πηδήξανε κι επέσανε στης λίμνης την λεκάνη, γερά, ζωντανεμένα.
Ακόμ’ ώς τώρα πλέουνε, κόκκιν’ από το μέρος, όπου τα είχε ψήσει.
Φυλάγουν το Βυζάντιο ν’ αναστηθή κι ο γέρος
να τ’ αποτηγανίση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: