ΘΕΑΤΡΙΚΟ

 "ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ"

ΠΡΟΣΩΠΑ

Ήρωες  Ανακύκλωσης

Αναπλαγιαλούχας και Ανακυκλωσούλα (Χριστόφορος & Ζωή)

Πλαστικούλης & Πλαστικούλα (Βασίλης & Άννα Κουνέλη)

Αλουμινούλης & Αλουμινούλα (Αλέξανδρος Γκότσης & Φωτεινή)

Γυαλούλης & Γυαλούλα (Αριστοτέλης & Πολυτίμη)

Νερομπουκαλάκης & Νερομπουκαλούλα (Αλέξανδρος Παππάς & Άννα Τούτο)

Περιοδικούλης & Εφημεριδούλα (Γιώργος & Ανδριάννα)

Άνθρωποι

Βαγγέλας ο Σουβλατζής (Πέτρος)

Μάρκος ο Κουρέας (Γιάννης)

Σωτήρης ο Δάσκαλος (Σωτήρης)

Δώρα η Αστυνομικός (Σόνια)

Λαμπρινή η Γεωπόνος (Άννα Γιολάντα)

ΣΚΗΝΗ 1^η

Σκηνικό καθαρής πόλης. Η Λαμπρινή είναι στη σκηνή και δείχνει ότι φυτεύει λουλούδια.Ο Αναπλαγιαλούχας και η Ανακυκλωσούλα έρχονται και τη συναντούν.

Μουσική: Κομμάτι Νο 1

-          Ανακυκλωσούλα: Γεια σας κυρία Λαμπρινή! Πώς πάει η δουλειά;

-          Λαμπρινή: Μια χαρά!!! Σ’ ευχαριστώ Ανακυκλωσούλα μου.

-          Αναπλαγιαλούχας: Τηρείτε τους κανόνες της ανακύκλωσης;

-          Λαμπρινή: Αμέ! Επίσης κάνουμε κι ένα πρόγραμμα που φυτεύουμε λουλούδια σε όλους τους δρόμους.

-          Ανακυκλωσούλα: Μμμ! Ωραία δουλειά!

-          Αναπλαγιαλούχας: Τέλεια! Να φυτέψουμε κι εμείς!

-          Λαμπρινή (ενώ φεύγει): Φυσικά! Δυστυχώς πρέπει να φύγω, γιατί έχουμε ακόμη δουλειά.Τα λέμε αύριο.(Βγαίνει)

-          Αναπλαγιαλούχας - Ανακυκλωσούλα: Στο καλό!

-          Ανακυκλωσούλα: Κοίτα, έρχονται οι φίλοι μας!

Έρχονται οι υπόλοιποι ήρωες της ανακύκλωσης.

-          Αναπλαγιαλούχας: Καλώς τους!

-          Νερομπουκαλούλης: Γεια σας παιδιά! Ήρθαμε κι εμείς να καμαρώσουμε την πόλη τώρα που είναι καθαρή!

-          Νερομπουκαλούλα: Ναι, ναι! Πρέπει να νιώθουμε πολύ χαρούμενοι.

-          Αλουμινούλης: Απλώς  χαρούμενοι; Πετάμε! Όταν οι άνθρωποι άδειαζαν το περιεχόμενό μας, μας πετούσαν στα σκουπίδια κι από ‘κει καταλήγαμε στη χωματερή, σ΄ένα βουνό από άλλα σκουπίδια, που τα περισσότερα δεν ήταν άχρηστα, όπως κι εμείς.

-          Αλουμινούλα: Μέχρι που πήγαμε στο εργοστάσιο της ανακύκλωσης!Εκεί μας έφτιαξαν όπως ήμασταν πριν, όμορφα, ωραία κουτάκια, έτοιμα για χρήση. Κι όχι μόνο αυτό. Έχουμε και σήμα. Στο καπάκι μας είναι ζωγραφισμένο ένα τοξάκι και μέσα έχει κάτι γράμματα.

-          Νερομπουκαλούλης – Νερομπουκαλούλα: Κι εμείς, κι εμείς έχουμε σήμα!

-          Γυαλούλης: Κι εμείς το ίδιο! Είναι το σήμα της ανακύκλωσης.

-          Γυαλούλα: Τώρα είμαστε έτοιμοι να μας γεμίσουν με  ό,τι βάλει ο νους σου. Χυμούς, νερό, κρασί και μόλις αδειάσουμε κατευθείαν στον κάδο της Ανακύκλωσης!

-          Γυαλούλης: Η αλήθεια βέβαια είναι, πως ταλαιπωρηθήκαμε λιγάκι μέσα στις μηχανές, αλλά άξιζε τον κόπο.Κι αμέσως μετά τρέξαμε να το πούμε στα χαρτιά.

-          Εφημεριδούλα: Εγώ ήμουν πολύ στενοχωρημένη. Κουβαλώ πάντα τα πιο άσχημα νέα. Πυρκαγιές στα δάση, μόλυνση στη θάλασσα...Και να ξέρατε τι όμορφο που ήταν το φόρεμά μου πριν τυπωθούν όλες αυτές οι ειδήσεις. Κατάλευκο!Μου ερχόταν να βουτήξω στη θάλασσα!

-          Περιοδικούλης: Αλήθεια λέει.Με το ζόρι την κράτησα. Κατάλαβε ότι θα έλιωνε, γιατί δεν ήταν πλαστικοποιημένη.Της είπα λοιπόν ότι κι εγώ έτσι ένιωθα.Ήμουν

ένα παλιό περιοδικό, σκισμένο, βρώμικο, μέχρι που κάποιος μου ψιθύρισε για την Ανακύκλωση. Κοιτάξτε με τώρα. Ολοκαίνουριο.

-          Ανακυκλωσούλα: Μπράβο παιδιά! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χαιρόμαστε, ο αδερφός μου κι εγώ που δεν το μετανιώσατε.

-          Αναπλαγιαλούχας: Γι αυτό η μητέρα μας, η κυρία Ανακύκλωση, μας έστειλε να σας πάρουμε και να πάμε διακοπές στην εξοχή.

-          ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Ζήτω! Δ ι α κ ο π έ ς !!!! Φύγαμε!

Μουσική : Κομμάτι Νο 2

Βγαίνουν με χαρούμενη μουσική

ΣΚΗΝΗ 2^η

Σκηνικό βρώμικης εξοχής (σκουπίδια πεταμένα εδώ κι εκεί, στο βουνό και στο ποτάμι)

Ο Αναπλαγιαλούχας και η Ανακυκλωσούλα φτάνουν πρώτοι και στέκονται στην άκρη.

-          Αναπλαγιαλούχας: Ωχ, τι γίνεται εδώ; Πού ήρθαμε;

-          Ανακυκλωσούλα: Δε βλέπεις αδερφούλη; Παντού σκουπίδια.

-          Αναπλαγιαλούχας: Βλέπω, αλλά πώς έγινε αυτό;

-          Ανακυκλωσούλα: Έχω μια υποψία. Οι άνθρωποι μας κορόιδεψαν. Κι όχι μόνο εμάς αλλά και τα παιδιά τους. Τα έβαλαν να μαζεύουν τα σκουπίδια κι αυτοί, αντί να κάνουν διαχωρισμό και να πάνε άλλα στις χωματερές κι άλλα στο εργοστάσιο για ανακύκλωση, τα πέταξαν εδώ, στην εξοχή!

-          Αναπλαγιαλούχας: Και τώρα τί κάνουμε; Πώς θα το πούμε στη μαμά; Πώς θα το πούμε στους φίλους μας; Όπου να ΄ναι φτάνουν. Τους υποσχεθήκαμε διακοπές στην εξοχή και τους φέραμε σε σκουπιδότοπο. Πάει η ξεκούραση μετά από τόση ταλαιπωρία, πάει η χαρά....

-          Ανακυκλωσούλα:Έχεις δίκιο. Δεν το σκέφτηκα. (Ακούγονται γέλια και τραγούδια). Αμάν! Έφτασαν κιόλας!

-          Όλοι (μπαίνοντας): Λα λα λα λ α λ α λ α ....(κόβουν αργά το τραγούδι)

-          Πλαστικούλης:Μα τί συμβαίνει; Πού ήρθαμε; Κάναμε λάθος στις οδηγίες;

-          Πλαστικούλα: Και σας έλεγα να μην στρίψουμε ακόμη. Ορίστε τώρα! Αντί για την εξοχή βρεθήκαμε στη χωματερή!

Όλοι κουνάνε το κεφάλι και ψιθυρίζουν αναστατωμένοι.

-          Αναπλαγιαλούχας: (έρχεται μπροστά)Δυστυχώς, φίλοι μου, ΔΕΝ κάνατε λάθος. Ακουλουθήσατε σωστά τις οδηγίες.

-          Αλουμινούλης: Και τότε τί είναι όλα αυτά τα σκουπίδια; Έτσι είναι η εξοχή;;;

-          Αλουμινούλα: Εδώ βλέπω ένα σωρό κουτάκια που είναι όπως ήμαστε εμείς πριν ανακυκλωθούμε.

-          Γυαλούλης:Και σαν κι εμάς!

-          Γυαλούλα:Ναι, κοίτα αυτά τα άδεια και βρώμικα μπουκάλια.

-          Γυαλούλης: Τα βλέπω και δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι ότι υπάρχουν ακόμη.

-          Περιοδικούλης: Μα γιατί; Στις σελίδες μου οι φωτογραφίες δείχνουν πάντα την εξοχή καθαρή, με καταπράσινα δέντρα, καθαρά ποτάμια και πολύχρωμα λουλούδια.

-          Πλαστικούλης: Εγώ βλέπω ένα βρώμικο ποτάμι και πολύχρωμα σκουπίδια.

-          Πλαστικούλα: Πλαστικούλη κοίτα! Τα ξαδέρφια  μας ο απορρυπαντικούλης και η απορρυπαντικούλα που δεν βρίσκαμε στο εργοστάσιο.

-          Πλαστικούλης: Γι αυτό δεν τους βρίσκαμε! Αντί για τον μπλε κάδο τους έφεραν εδώ για να τους κρύψουν.

-          Εφημεριδούλα: Όλα όσα έγραφαν λοιπόν στο λευκό φόρεμά μου ήταν ψέματα...Καμάρωναν οι άρχοντες για την καθαρή πόλη...

-          Πλαστικούλα: Να δούμε τι θα γράψουν για τη βρώμικη εξοχή!

-          Νερομπουκαλούλης: Παιδιά δεν μπορούμε να το αφήσουμε έτσι αυτό. Πρέπει να κάνουμε κάτι.

-          Νερομπουκαλούλα: Καλά λες, Νερομπουκαλούλη. Και για το περιβάλλον αλλά και για τους συγγενείς μας που είναι σ’ αυτά τα χάλια. Πρέπει να τους σώσουμε!

-          Αλουμινούλης: Συμφωνώ! Ποιος είναι μαζί μας;

-          Όλοι: Εγώ! Εγώ! Εγώ!

-          Αλουμινούλα: Να βρει ο καθένας μας την οικογένειά του και να τους πάμε στο εργοστάσιο της κυρίας Ανακύκλωσης.

-          Γυαλούλης: Και μετά να βοηθήσουμε όλοι να ομορφύνει πάλι τούτο εδώ το μέρος.

-          Αναπλαγιαλούχας (που τόση ώρα μαζί με την αδελφή του άκουγαν και δε μιλούσαν):Φίλοι μου, είστε υπέροχοι. Σας ακούμε τόση ώρα και σας θαυμάζουμε.

-           Ανακυκλωσούλα: Η αλήθεια είναι ότι εμείς δεν τολμούσαμε να σας το προτείνουμε, μετά από τόσα που έχετε περάσει στην πόλη.

-          Αναπλαγιαλούχας: Μια και το αποφασίσατε όμως μόνοι σας, εμείς θα σας βοηθήσουμε!

-          Όλοι: Ας αρχίσουμε λοιπόν!

Μουσική: Κομμάτι Νο 3

 Μαζεύουν τα σκουπίδια στο ρυθμό της μουσικής και μένει το σκηνικό της καθαρής εξοχής.(μουσική  fade out)

-          Εφημεριδούλα: Αυτό ήταν! Τώρα θα γράψουμε εμείς στο φόρεμά μου τα καλά νέα. Ελάτε να βγάλουμε και μια φωτογραφία!

Στέκονται και τους βγάζει ο Αναπλαγιαλούχας

-          Ανακυκλωσούλα: Και τώρα μπορούμε ν’ απολαύσουμε τις διακοπές μας....Το αξίζετε και με το παραπάνω!

Μουσική: Κομμάτι Νο 3 συνέχεια (fade in) .

Ξαπλώνουν και απολαμβάνουν τη φύση.

ΣΚΗΝΗ 3^η

Σκηνικό βρώμικης πόλης.

Μουσική: Κομμάτι Νο 4

-          Αναπλαγιαλούχας (καθώς μπαίνει απ’το πλάι σαστίζει, δεν αναγνωρίζει το μέρος): Πού είμαι; Πού  βρίσκομαι; Τί κάνω εδώ; (γυρίζει και κοιτάζει γύρω γύρω σα χαμένος)

-          Πλαστικούλης (έρχεται και μιλάει μόνος του, δεν έχει αντιληφθεί τον Αναπλαγια-λούχα): Μόλις κατέβηκα απ’το βουνό και ήρθα ν’απολαύσω τις υπόλοιπες διακοπές στο σπίτι μου, στην πόλη μου....(μόλις κοιτάζει γύρω του και βλέπει τα σκουπίδια) Μα, τί γίνεται εδώ; (Βλέπει τον Αναπλαγιαλούχα και τον φωνάζει)Αναπλαγιαλούχα!

-          Αναπλαγιαλούχας: Ναι, ποιος...Α, γεια σου Πλαστικούλη!

-          Πλαστικούλης: Μα, τι έγινε; Πώς έγινε έτσι η πόλη;

-          Αναπλαγιαλούχας: Η πόλη; Κι εγώ αναρωτιόμουν πού βρίσκομαι!

-          Περιοδικούλης (μπαίνοντας): Ααα, δεν είναι καθολου ωραία πράγματα αυτά! Έχει παντού κάδους και τα σκουπίδια είναι απλωμένα σ’ όλο το δρόμο!

-          Εφημεριδούλα (τον ακολουθεί):Δεν είμαστε καλά μου φαίνεται!

Έρχονται και οι υπόλοιποι

-          Όλοι μαζί: Α, πα, πα χάλια!!!

-          Ανακυκλωσούλα: Μα δεν πάει άλλο μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Βρίσκουν ευκαιρία κάθε φορά που λείπουμε και τα κάνουν όλα χάλια. Καθαρίσαμε την πόλη, λέρωσαν την εξοχή. Καθαρίσαμε την εξοχή ξαναβρώμισαν την πόλη!

-          Αλουμινούλα: Έχεις δίκιο Ανακυκλωσούλα. Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε κάτι γι αυτό.

-          Αλουμινούλης: Ναι, αλλά τί;;; (αναρωτιούνται όλοι κουνώντας το κεφάλι)

-          Γυαλούλα: Έχω μια ιδέα! Τι θα λέγατε αν ζητούσαμε βοήθεια από τους ίδιους τους ανθρώπους;

-          Γυαλούλης: Μα, τι λες, Γυαλούλα μου; Αυτοί που βρωμίζουν θα καθαρίσουν;;; Χα, χα, χα!

-          Γυαλούλα: Όχι απ’όλους χαζούλη. Από μερικούς που είναι ευσυνείδητοι  πολίτες κι έχουν και δύναμη να πείσουν και τους άλλους.

-          Νερομπουκαλάκης: Και να προσέχουν να μην ξαναβρωμίσει η πόλη.

-          Νερομπουκαλούλα: Ούτε η εξοχή! Πολύ μου άρεσαν οι διακοπές....!

-          Πλαστικούλα: Σαν ποιους όμως φίλοι μου;

Μπαίνει η Δώρα η Αστυνομικός και ο Σωτήρης ο Δάσκαλος. Οι ήρωες κρύβονται  και παρακολουθούν.

-          Γυαλούλα: Σαν κι αυτούς ας πούμε...

-          Δάσκαλος: Καλημέρα ! Τι νέα κυρία Δώρα;

-          Αστυνομικός: Καλημέρα Δάσκαλε! Βγήκα να κάνω μια βόλτα, να ελέγξω αν οι δρόμοι είναι καθαροί και αν τηρούνται οι κανόνες της ανακύκλωσης, αλλά...

-          Δάσκαλος: ...αλλά βλέπεις τα χάλια μας!

-          Αστυνομικός: Ναι, βλέπω και θ’αρχίσω αμέσως τις ανακρίσεις!

-          Δάσκαλος: Ποιον θ’ ανακρίνεις δηλαδή;

-          Αστυνομικός: Έχω κανα δυο υπόπτους στο μυαλό μου... (στέκονται παράμερα)

Μπαίνουν ο Βαγγέλας ο σουβλατζής και ο Μάρκος ο κουρέας κρατώντας πλαστικά μπουκάλια και αλουμινένια κουτάκια.

-          Νερομπουκαλούλα (βγάζοντας μια μικρή κραυγή): Α! Κοίτα Νερομπουκαλούλη! Τα ξαδέρφια μας!

-          Αλουμινούλα: Και τα δικά μας!

-          Βαγγέλας: Ε, ρε φίλε, πολλή δουλειά έχει πέσει τελευταία – ευτυχώς δηλαδή... Πεινάει ο κόσμος! Τώρα όμως που έχω διώξει τον πιτσιρικά που είχα στο μαγαζί – δύσκολοι καιροί  βλέπεις – τα κάνω όλα μόνος μου και δεν προλαβαίνω ούτε τα σκουπίδια να πετάξω. Θέλουν και ανακύκλωση! Τρομάρα μας! Σιγά μην κάθομαι να ξεχωρίζω τα σκουπίδια, να καθαρίζω τα λάδια από τα πλαστικά και τις κονσέρβες,ν’αδειάζω τα κουτάκια από το αναψυκτικό που έχει μείνει και από πάνω να τρέχω να βρω και  μπλε κάδο! (κοροϊδευτικά)Βρε δε με παρατάτε...!

-          Μάρκος: Αμ, εγώ; Καλοκαίριασε και όλοι κυκλοφορούν στις πλατείες και θέλουν να είναι ωραίοι, τρομάρα τους! (αλλάζοντας τη φωνή του) «Πάρε λίγο τις άκρες, καθάρισε το σβέρκο, τράβα μία κόντρα, βάλε κολώνια». Άσε που πολλοί έχουν την απαίτηση να κουρέψω κι αυτούς και τα παιδιά τους και να πληρώσουν μόνο για το ένα κούρεμα! Δεν κατάλαβες κύριε...! Μετά απ’ολ’αυτά θα περπατάω να πετάξω τα σκουπίδια στον κάδο; Καλά είναι κι εδώ.

-          Βαγγέλας (συνομωτικά): Ψιτ, Μάρκο, να σου πω.Κοίτα εδώ.(δείχνει το μέρος που είχε φυτέψει η Γεωπόνος στην 1^η σκηνή) Είναι σκαμένα. Αν τα χώσουμε εδώ δε θα τα δει κανείς. Άσε που θα γίνει και λίπασμα για τα λουλουδάκια της κυρίας Λαμπρινής!(γελάνε και πάνε να ρίξουν τα σκουπίδια)

Έρχεται η Λαμπρινή η Γεωπόνος

-          Λαμπρινή: Άκουσα τ’όνομά μου! Έι, τί κάνετε εκεί; Βαγγέλα, Μάρκο, πετάτε τα σκουπίδια σας στα λουλούδια; Δεν ντρέπεστε; Τα λουλούδια αυτά τα φύτεψαν τα παιδιά της πόλης μας, τα δικά σας τα παιδιά και οι φίλοι τους.

-          Μάρκος: Τ’είναι αυτά που λες κυρά – Λαμπρινή; Δεν κάναμε τίποτα.

-          Βαγγέλας: Ναι, κοπέλα μου.Πώς κάνεις έτσι; Εμείς απλώς τα θαμάζαμε τα λουλουδάκια σου.(γελάνε)

-          Λαμπρινή: (εκνευρισμένη) Δεν είναι λουλουδάκια ΜΟΥ! Είναι τα λουλούδια ΜΑΣ!

-          Βαγγέλας: Εντάξει, εντάξει...Όπως αγαπάς. Δε θα χαλάσουμε και τις καρδιές μας για τις πρασινάδες...

-          Δάσκαλος: (έρχεται μπροστά φανερά εκνευρισμένος) Θα τις χαλάσουμε Βαγγέλα! Και τις καρδιές μας, και τα πνευμόνια μας και το συκώτι μας και όλα θα τα χαλάσουμε, αν συνεχίσετε να βρωμίζετε την πόλη μας και να μολύνετε τον αέρα που αναπνέουμε εμείς και τα παιδιά μας...και τα δικά σας τα παιδιά!

-          Βαγγέλας: Ώπα δάσκαλε, σαν να παραπήρες φόρα μου φαίνεται. Άλλωστε δεν κάναμε και τίποτα.Τί μας έχετε βάλει στη μέση κι εσύ κι η γεωπόνα από ‘δω;

-          Μάρκος: Έχετε αποδείξεις; Δεν έχετε! (κοιτάζονται με το Βαγγέλα και γελάνε)

-          Αστυνομικός: Δεν χρειάζονται αποδείξεις! Τα είδα και τα άκουσα όλα!

-          Μάρκος: Αμάν, Βαγγελάκη μου! Τη βάψαμε! Θα μας τα κλείσει τα μαγαζιά αυτή!

-          Βαγγέλας: Βάστα φιλαράκι. Κάποια άκρη θα βρούμε. Μην αγχώνεσαι!

-          Αστυνομικός: Καμία άκρη δε θα βρείτε.Γρήγορα στο Τμήμα!

Εμφανίζονται οι ήρωες της Ανακύκλωσης που τόση ώρα ήταν κρυμένοι.

-          Αναπλαγιαλούχας: Φίλοι μου, γεια σας!

-          Βαγγέλας: Ποιοι είναι πάλι αυτοί;

-          Λαμπρινή: Είναι οι ήρωες της Ανακύκλωσης. Αυτοί που μας βοήθησαν να καθαρίσουμε την πόλη μας....

-          Δάσκαλος: ....πριν την ξαναβρωμίσουν κάποιοι ασυνείδητοι σαν κι εσάς!

-          Ανακυκλωσούλα: Ας μη θυμώνουμε. Μπορούμε να συνεργαστούμε και να ξανακάνουμε την πόλη καθαρή και όμορφη όπως πριν.

-          Δάσκαλος: Αυτή τη φορά όμως θα φροντίσουμε να μείνει έτσι.Εγώ με τα παιδιά  θ’αναλάβουμε το σχολείο και την παιδική χαρά.

-          Λαμπρινή: Εγώ με τους φοιτητές θ’ αναλάβουμε το πάρκο και τους κήπους.

-          Αστυνομικός: Κι εσείς οι δύο, μαζί με τα φιλαράκια σας, θ’αναλάβετε τους δρόμους και την πλατεία, να μπορούν να κάθονται να τρώνε και να κάνουν βόλτες οι πελάτες σας...αν θέλετε να έχετε πελάτες!

-          Βαγγέλας & Μάρκος: Βέβαια, βέβαια..Ό,τι πείτε.

-          Αναπλαγιαλούχας: Οι φίλοι μας θα σας εξηγήσουν τι ακριβώς πρέπει να κάνετε.

-          Αλουμινούλης & Αλουμινούλα: Εμείς θα σας βοηθήσουμε να μαζέψετε τα αλουμίνια.

-          Πλαστικούλης & Πλαστικούλα: Εμείς τις πλαστικές συσκευασίες.

-          Περιοδικούλης & Εφερημεριδούλα: Εμείς τα χαρτιά.

-          Γυαλούλης & Γυαλούλα: Εμείς τα γυαλιά.

-          Νερομπουκαλούλης &  Νερομπουκαλούλα: Κι εμείς τα πλαστικά μπουκάλια. Προσοχή! Τα πλαστικά καπάκια τα μαζεύουμε χωριστά!

Μουσική: Κομμάτι Νο 5

Σκορπίζονται στη σκηνή και μαζεύουν τα σκουπίδια μέχρι να φανεί το σκηνικό της καθαρής πόλης.

-          Βαγγέλας: Μα τι ακούω;

-          Μάρκος: Σαν πουλιά που κελαηδάνε μου φαίνεται. Άκουγα όταν ήμουν στο χωριό μου και το ξέρω.

-          Δάσκαλος: Επιτέλους! Τα πουλιά ξαναγύρισαν στα δέντρα.Να και πεταλούδες! Και πασχαλίτσες! Και μέλισσες!

-          Λαμπρινή: Όλη η φύση έχει γιορτή. Όλα τα πλάσματα πέρασαν τόσο καιρό μακριά από τις φωλιές τους γιατί δεν άντεχαν τις άσχημες μυρωδιές από τα σκουπίδια.

-          Αστυνομικός: Το γηπεδάκι και η παιδική χαρά γέμισαν πάλι με παιδιά, Μπορούν να παίζουν χωρίς να κρατούν τη μύτη τους!

-          Δάσκαλος: Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πώς τα καταφέραμε!

-          Αναπλαγιαλούχας: Είναι απλό φίλοι μου.Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να συνεργαστείτε και ν’ ακούσετε τις φωνές των παιδιών που δεν άντεχαν άλλο να ζουν σ’αυτές τις συνθήκες.

-          Ανακυκλωσούλα: Μόλις αρχίσατε ν’ανακυκλώνετε συστηματικά τις συσκευασίες , , μειώθηκαν οι χωματερές. Με το βιολογικό καθαρισμό και την ανακύκλωση των λυμάτων κάνατε ακόμη ένα μεγάλο βήμα.

-          Δάσκαλος: Μην ξεχνάμε τις αποφάσεις που πήραμε όλοι μαζί με τις συνελεύσεις στο Δήμο, στις εκκλησίες και στα σχολεία.Αποφασίσαμε να μην πετάει κανείς σκουπίδια στους δρόμους.

-          Βαγγέλας & Μάρκος: Ούτε εμείς!

-          Πλαστικούλης: Μπράβο! Γι αυτό δε βλέπουμε κάτω ούτε τσίχλες, ούτε χαρτάκια,

-          Πλαστικούλα: ...ούτε γόπες από τσιγάρα!

-          Βαγγέλας: Και το βάψιμο; Πού το πάτε το βάψιμο; Μας βγήκε το χέρι να βάψουμε όλα τα κτήρια με χαρούμενα χρώματα!

-          Μάρκος: Τέτοια τιμωρία για δυο τόσα δα σκουπιδάκια που μας ξέφυγαν...

-          Αστυνομικός: Και φτηνά τη γλιτώσατε!

-          Λαμπρινή:Και τα δέντρα που φυτέψαμε όλοι μαζί, μικροί και μεγάλοι, μέσα κι έξω από την πόλη, καθαρίζουν την ατμόσφαιρα, μας δίνουν καθαρό οξυγόνο κι δροσερό αεράκι.

-          Όλοι οι άνθρωποι: Ααα! Αυτή είναι ζωή!

-          Ανακυκλωσούλα: Αυτή είναι η Γη όπως αξίζει στους ανθρώπους.

-          Γυαλούλα: Η ευτυχία βρίσκεται στα απλά πράγματα, τα καθημερινά.

-          Γυαλούλης:  Όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα,αρκεί να είμαστε ενωμένοι και αγαπημένοι.

-          Εφημεριδούλα: Ελάτε παιδιά! Είναι ώρα να χαρούμε και να γλεντήσουμε.

-          Περιοδικούλης: Να γιορτάσουμε τη νέα πόλη, τη νέα γη!

-          ΟΛΟΙ: Πάμε!

ΤΕΛΟΣ

Μουσική: Κομμάτι Νο 6

Πιάνονται από τα χέρια και χορεύουν.Μετά χτυπούν παλαμάκια ρυθμικά και βγαίνουν δύο – δύο για υπόκλιση.Έξοδος.

                                                                            ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΒΑΛΑΩΡΑ

                                                                                 ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΟΣ