ΕΥΘΥΣ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ

ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ έχουμε όταν τα λόγια ενός προσώπου εκφράζονται κατευθείαν από το ίδιο το πρόσωπο.
Στον ευθύ λόγο τα λόγια του προσώπου μπαίνουν μέσα σε εισαγωγικά ή μπαίνει μπροστά η παύλα του διαλόγου.

ΠΛΑΓΙΟ ΛΟΓΟ έχουμε όταν τα λόγια ενός προσώπου εκφέρονται έμμεσα, μέσω δηλαδή ενός άλλου προσώπου.
Στον πλάγιο λόγο δεν μπαίνουν ούτε εισαγωγικά ούτε παύλα διαλόγου.

Παράδειγμα

–Φέτος το Πάσχα θα πάω ταξίδι στην Κεφαλονιά .
(ευθύς λόγος, γιατί μιλάει το ίδιο το πρόσωπο).

Η Δέσποινα είπε ότι φέτος το Πάσχα θα πάει ταξίδι στην Κεφαλονιά.
(πλάγιος λόγος, γιατί κάποιος άλλος μας λέει τι θα κάνει η Δέσποινα)

ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ

Μαθαίνω ότι: επιρρήματα είναι οι λεξούλες που προσδιορίζουν το:

που:

ΤΟΠΙΚΑ (εδώ, εκεί, πουθενά, παντού, αλλού, μέσα, έξω, πάνω, κάτω, πίσω, ανάμεσα κ.τ.λ)

πότε:

ΧΡΟΝΙΚΑ (ποτέ, κάπου κάπου, κάποτε, αύριο, συχνά, συνήθως, ήδη, πια, χτες, έγκαιρα, νωρίς κ.τ.λ)

πως:

ΤΡΟΠΙΚΑ (κάπως, αλλιώς, έτσι, μαζί, ξαφνικά, διαρκώς, χωριστά, μεμιάς, κυρίως, σιγά καλά κ.τ.λ)

πόσο:

ΠΟΣΟΤΙΚΑ (πόσο, κάμποσο, τόσο όσο, πολύ, λιγάκι, σχεδόν, αρκετά, περίπου, καθόλου, πιο, τουλάχιστον, διόλου κ.τ.λ)

δισταγμό, άρνηση, βεβαιότητα

ΒΕΒΑΙΩΤΙΚΑ (ναι, μάλιστα, βεβαίως, αλήθεια, ίσως τάχα, δήθεν, πιθανόν, άραγε, όχι, δεν, μην, όχι βέβαια, σωστά κ.τ.λ)